شهادت امام حسین(ع) تسلیت باد
- Thread starter saeid_59
- Start date
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتماست
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظماست
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله درهماست
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گرخوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانویغم است
جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند
گویا عزای اشرف اولاد آدماست
روی چو در ماه محرم کنم ... پشت به نامحرم و محرم کنم . نوای دل
همه عالم سیه پوشند ، نمیدانی ؟ ، محرم شد
سیاهت را به تن کن باز ، اری دل محرم شد
صدای سینه ی مردم ، درون کوچه می پیچد
صدای سنج و دمام است ، می گوید محرم شد
شکوه صوت مداحی ، که از مسجد به گوش اید
صدای طبل و زنجیر است ، میگوید محرم شد
صدای هق هق ابری ، که می گرید برای او
صدای شیون باد است ، می گوید محرم شد
پسر میپرسد : ای بابا ، چرا حالت پریشان است ؟
پدر با بغض میگوید : سیاهت کو؟ محرم شد
سیاهت را به تن کردی که بنمایی عزا دارم
خوشا احوال شب را که همه رنگش محرم شد
خوشا احوال مردانی ، که سیراب از عطش رفتند
دو و هفتاد پروانه ، که رفتند و محرم شد
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتماست
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظماست
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله درهماست
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گرخوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانویغم است
جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند
گویا عزای اشرف اولاد آدماست
روی چو در ماه محرم کنم ... پشت به نامحرم و محرم کنم . نوای دل
همه عالم سیه پوشند ، نمیدانی ؟ ، محرم شد
سیاهت را به تن کن باز ، اری دل محرم شد
صدای سینه ی مردم ، درون کوچه می پیچد
صدای سنج و دمام است ، می گوید محرم شد
شکوه صوت مداحی ، که از مسجد به گوش اید
صدای طبل و زنجیر است ، میگوید محرم شد
صدای هق هق ابری ، که می گرید برای او
صدای شیون باد است ، می گوید محرم شد
پسر میپرسد : ای بابا ، چرا حالت پریشان است ؟
پدر با بغض میگوید : سیاهت کو؟ محرم شد
سیاهت را به تن کردی که بنمایی عزا دارم
خوشا احوال شب را که همه رنگش محرم شد
خوشا احوال مردانی ، که سیراب از عطش رفتند
دو و هفتاد پروانه ، که رفتند و محرم شد
نیامد که اشک ما را جاری کند... و نرفت که مار را دلتنگ خود کند...
نیامد که ما را سیاهپوش کند... و نرفت که کبودی بر روی سینه ما به جای بگذارد!
آمد که امید دوباره دل آدم و فرزندان آدم باشد! آمد که درهایی که عقل با منطقش بر روی تو بسته بود با عشق باز کند! و در این بین عقل را به سخره گیرد...
شاید آمد که بگوید همیشه درمان رفع عطش آب نیست...
آمد که بگوید لازم نیست برای ساقی شدن دست داشته باشی!
لازم نیست برای شهید شدن جوان بالغی شده باشی... یک طفل شیرخوار هم میتواند...
آمد که بساط ما را بر هم زند! بگوید گاهی سکوت فریادی است که پایان ندارد... و غربت، یعنی شهرت دو عالم...
شاید گاهی لازم باشد آسمان و عرش را در بین ذرات خاک و خون جستجو کنی...!!!
آری... آمد که به ما بگوید این کالای گرانبها که شما آنرا عقل می*نامید در وادی عشاق پشیزی نمی*ارزد!
گاهی لازم است برای ملاقات خدا، خدا را در غیر خانه*اش زیارت کنی... و کارها را نیمه تمام رها کنی!! و عازم وادی دیگری شوی...
آری... شاید لازم شود که پس از گذشت سالها از ابتلای ابراهیم... اراده خدا بر این بیافتد که چاقو ببرد... و یا خون اسماعیل ریخته شود...
... و سعی هاجر بین صفا و مروه سودی نداشته باشد و طفل ابراهیمی در عطش خود شهید شود!! و آتش نمرود بسوزاند...
چرا که "خدا اراده کرده است که تو را کشته ببیند!!"
و حاصل آن حج نا تمام چنان شد... که خدا طواف کننده آن بارگاه مقدس شد!
آری.. محرم آمد که تو را در بین عقل و عشق حیران بگذارد و در این حیرانی تو را در عرش میهمان خدا کند!
چندین فرسخ دورتر از خاک حجاز ... اینجا... در نینوا... صاحب بیت عتیق میهمان اهل زمین شده است!
آدم آبرویی دوباره گرفته است... و فرشتگان دگر باره فهمیدند که هنوز هم نمیفهمند معنای انی اعلم ما لا تعلمون چیست!!
آن فرزند خاتم الرسل عصاره اسماء الحسنی، آن نام تمام خداوند، یعنی "الله" را برای کائنات تفسیر کرد... و آن شد که شد...
نیامد که ما را سیاهپوش کند... و نرفت که کبودی بر روی سینه ما به جای بگذارد!
آمد که امید دوباره دل آدم و فرزندان آدم باشد! آمد که درهایی که عقل با منطقش بر روی تو بسته بود با عشق باز کند! و در این بین عقل را به سخره گیرد...
شاید آمد که بگوید همیشه درمان رفع عطش آب نیست...
آمد که بگوید لازم نیست برای ساقی شدن دست داشته باشی!
لازم نیست برای شهید شدن جوان بالغی شده باشی... یک طفل شیرخوار هم میتواند...
آمد که بساط ما را بر هم زند! بگوید گاهی سکوت فریادی است که پایان ندارد... و غربت، یعنی شهرت دو عالم...
شاید گاهی لازم باشد آسمان و عرش را در بین ذرات خاک و خون جستجو کنی...!!!
آری... آمد که به ما بگوید این کالای گرانبها که شما آنرا عقل می*نامید در وادی عشاق پشیزی نمی*ارزد!
گاهی لازم است برای ملاقات خدا، خدا را در غیر خانه*اش زیارت کنی... و کارها را نیمه تمام رها کنی!! و عازم وادی دیگری شوی...
آری... شاید لازم شود که پس از گذشت سالها از ابتلای ابراهیم... اراده خدا بر این بیافتد که چاقو ببرد... و یا خون اسماعیل ریخته شود...
... و سعی هاجر بین صفا و مروه سودی نداشته باشد و طفل ابراهیمی در عطش خود شهید شود!! و آتش نمرود بسوزاند...
چرا که "خدا اراده کرده است که تو را کشته ببیند!!"
و حاصل آن حج نا تمام چنان شد... که خدا طواف کننده آن بارگاه مقدس شد!
آری.. محرم آمد که تو را در بین عقل و عشق حیران بگذارد و در این حیرانی تو را در عرش میهمان خدا کند!
چندین فرسخ دورتر از خاک حجاز ... اینجا... در نینوا... صاحب بیت عتیق میهمان اهل زمین شده است!
آدم آبرویی دوباره گرفته است... و فرشتگان دگر باره فهمیدند که هنوز هم نمیفهمند معنای انی اعلم ما لا تعلمون چیست!!
آن فرزند خاتم الرسل عصاره اسماء الحسنی، آن نام تمام خداوند، یعنی "الله" را برای کائنات تفسیر کرد... و آن شد که شد...
shahanshah
Registered
- Messages
- 6
اعراب در حق شما پدری کردن؟؟
خیلی سنگشون را به سینه میزنی.!!!!
خیلی سنگشون را به سینه میزنی.!!!!